Ik heb elk jaar een herfstdip van jewelste. Ik heb het moeilijk met de dagen die steeds donkerder worden, ik heb het gehad met regen en wil op reis, het liefst ver van hier. Doorgaans kan dat niet, want ik heb al mijn vakantiedagen opgesoupeerd tegen het einde van de zomer. Nu kan het écht niet, want corona. Ik dacht mijn herfstdip dit jaar te slim af te zijn met een shitload aan kaarsjes en een verse lading Netflix Originals, maar je weet hoe dat gaat met dingen waar je weinig controle over hebt: ze ontploffen in je gezicht.
Dit jaar zit ik dus niet alleen met een joekel van een herfstdip, hij valt ook nog eens samen met mijn intussen buitenproportionele afkeer van alles wat met corona te maken heeft en een beginnende vorm van PMS. Of om het met de wijze woorden van Rachel Green te zeggen: isn’t that just kick you in the crotch spit on your neck fantastic?
Die dip kwam afgelopen weekend tot een hoogtepunt. De laatste weken borrelde het idee om met mijn lief een lang weekend naar Berlijn te gaan in november. Duitsland was een van de enige landen waar je nog binnen mocht zonder een coronatest of quarantaine. Ik werd enthousiast wakker en zocht nog wat info op om tot de constatatie te komen dat je nu wel een coronatest moet doen. Ergens snap ik dat wel (en ergens ook niet, want ik mag in België ook overal heen en wij zijn evengoed een rode zone), maar het blijft kut. En het is maar een test, maar ik ken mezelf: dan ga ik stressen of de testresultaten er wel op tijd zijn en of ik wel op reis kan vertrekken. En in 98% van de gevallen komt dat helemaal goed, maar ik ga op reis om te ontspannen, en niet om dagen met een bang hart rond te lopen. Geen test dus, en ook geen Berlijn. En daar had ik het best lastig mee.
Het was prima herfstweer en toch lag ik lamlendig op de zetel naar ‘Ratched’ te kijken. Daardoor voelde ik me de grootste nietsnut van het universum en besloot ik rond een uur of zes toch maar eens een frisse neus te halen. Zo’n tien minuten later was de zon als sneeuw voor de zon verdwenen, en dat terwijl ik op weg was naar het bos en naar de gruwelijkste aflevering van ‘De Volksjury’ ooit aan het luisteren was. Topplan.
Ik keerde dan maar huiswaarts en probeerde mezelf op te peppen. Ik ben gezond, iedereen rond mij is gezond, ik ben alleen maar van streek omdat het herfst is, iets wat nota bene elk jaar gebeurt dus je zou toch verdomme wel denken dat ik er zo stilaan aan zou gaan wennen? Oké, I got this. En toen opende ik de deur van de berging, waar de fles frituurolie in de PMD-zak was gaan lekken en de hele vloer onder de vetplekken zat. Tranen met tuiten uit frustratie natuurlijk.
Maar oké, een emmer water en wat zeep en de vloer was weer proper. I still got this. De wisseling van de seizoenen en een beetje dweilen, zo erg is dat allemaal niet, right? Koken dan maar. Een courgette met gehakt in de oven om het mezelf en mijn humeur niet te moeilijk te maken. Vijf seconden later had ik in mijn duim gesneden, lag mijn nagel er half af en spoot het bloed uit mijn vinger. Tranen met tuiten uit frustratie, van de pijn EN OMWILLE VAN HET FEIT DAT HET FOKKING HERFST IS EN IK OP REIS WIL NU IK VOOR HET EERST IN JAREN MEER DAN TWEE VAKANTIEDAGEN OVER HEB.
En natuurlijk zijn dat allemaal heel banale dingen, dat besef ik zelf ook wel. Maar er zijn maar een paar lekkende PMD-zakken en geblesseerde duimen die ik aankan. En toch: die nagel groeit wel weer aan, de gemeente heeft nog meer (fokking dure) PMD-zakken en ooit wordt het weer lente (en kerst!!!). Ik hoop dat mijn herfstdip dat ook snel inziet.
Hoe gaat het met jou? Last van een herfstdip en/of in je vinger gesneden? Let me know.
Beeld: Unsplash / Francesco Ungaro
Die herfstdip mag er ook helemaal zijn hé, voel maar wat je voelt, niets mis mee! Het is ook echt wel heel erg stom dat je niet op reis kan gaan en dat het dan nog zo’n herfstig weer is en dat alles effe tegensteekt. Snap je!
Haha ja dit is voor (bijna) niemand een topperiode natuurlijk. Gedeelde smart en zo, of is het erg om mij daaraan op te trekken hahaha.
Ja ik wil ook sterven
Echt
Ik wil een middel om vijf maanden te slapen en wakker te worden bij de eerste lentezon TADAAA
Maar misschien ergens een last minute? Ofzo? Sevilla is warm in de winter maar jaaaa (ik opteer dan toch voor de winterslaap)
OMG jaaaa lentezon, die apprecieer je toch altijd het hardst. Zo met een leren frakske en rosé op een terras. I’m in. En haha, ik heb Sevilla serieus als eerste tripke op mijn lijst staan voor februari of zo! 2021, ik kom eraaaaan (en fok off corona).
Haha als ik niet beter wist (misschien weet ik dat ook niet), zou ik zeggen dat je zwanger bent ? 9 maanden van dit, echt iets om naar uit te kijken! En brrr die aflevering van de volksjury heeft me ook kippenvel bezorgd, voor het eerst in 3 jaar. Niet echt iets om tijdens een boswandeling te luisteren.
Hahaha amai NOG minder zin om dat ooit 9 maanden te doorstaan nu. En ja vies hé! Ik heb ‘m dan ook maar snel afgezet en op de trein verder geluisterd haha. Veel veiliger!
Er zijn zo van die dagen hé. Jaren geleden kwam ik eens thuis op een dag met een serieuze herfstdip en zag ik het wasmiddel vanonder de deur van de berging sijpelen. De fles was van het rek gevallen, gebarsten en helemaal leeggelopen op de vloer. Onder de wasmachine, onder de vriezer, … Ik had zin om de deur dicht te gooien en nooit meer terug te keren. Ik snap volledig dat je baalde toen je de vlekken op de vloer zag! Gelukkig heb je ze eruit gekregen.
Bij mij is het vooral mijn gezondheid die in panne valt. De bladeren vallen van de bomen en ik begin te hoesten. Elk jaar opnieuw. Dat en doodop zijn. Niet bepaald ideaal qua symptomen nu ;-).
Haha ja en wasmiddel ruikt goed, maar als je hele berging ernaar ruikt … Ik zou ook echt denken: ciaokes byekes ik ben dan twee weken naar Spanje, en als ik terug ben is dit wel in orde. Hopelijk ben je snel weer wat beter! Het scheelt wel dat je weet dat je dat elk jaar hebt, dan hoef je je niet meteen zorgen te maken 🙂
Ik voel je helemaal. Ik pep me zo in de herfst meestal wel op maar halverwege december begin ik het echt moeilijk te krijgen met januari en februari echt als stomme maanden waarin ik lusteloos ben. Ik vrees dat het dit jaar nog erger gaat zijn omdat er echt geen hol te beleven valt EN IK WIL ZON
Haha IK WIL OOK ZONNNNN. En ja, het begin van de herfst vind ik altijd een serieuze aanpassing, maar eens ik over mijn dip ben (please snel haha), kan ik de gezelligheid er wel van inzien en kijk ik ook heel erg uit naar de feestdagen. Januari en februari zijn echt killers. Meestal ga ik in februari efkes naar de zon, hopelijk kan dat nu ook!
Ooo, ik heb echt medelijden met je! Het zou mij ook allemaal zo kunnen gebeuren. Echt balen dat Berlijn er niet in zit nu.
Ach ja het is deels mijn eigen schuld omdat ik die test niet gewoon doe natuurlijk. Vanaf 2021 toch maar eens overwegen als de situatie zo blijft haha.
Is dat eng, Ratched?
Ik heb ook altijd last van De Herfstdip maar ik hoop stiekem dat hij dit jaar samen viel met mijn babyblues ( heb twee weken gbleit, das wel efkes genoeg).
Je mag mijn baby komen knuffelen voor extra geluksstofjes in je hersenen 😉
Ik vind het niet eng, maar er zit soms wel een ‘vieze’ scene in waarbij ik dan gewoon mijn ogen dichtdoe haha. Maar over het algemeen niet echt eng, en ik vind het echt heel mooi gemaakt 🙂 En haha, dan heb je je portie gebleit wel gehad hopelijk! Dat baby-knuffelen zal wel goed zijn tegen je herfstdip! Ik kom dan af heeeee haha.
Ik durf daar ook last van hebben, maar toch hou ik enorm van de herfst. Ik vind het zo gezellig en je mag in de zetel hangen met een boek of naar tv kijken. Ik vind herfst en winter ook veel stiller buiten en daar heb ik ook vaak nood aan 🙂
Haha ja herkenbaar!! Eens mijn dip over is, vind ik de herfst ook heel gezellig hoor. Al blijf ik toch wel meer een zomermens, want de zon maakt mij nog net iets gezelliger. Ik vind elk seizoen wel iets hebben, alleen de overgang vind ik dus soms wat moeilijk haha.
Soms is alles even helemaal kut en soms mag dat ook gewoon even. Ik wilde ook een weekend naar Duitsland, maar toen bleek mijn opname op een psychiatrische afdeling iets langer te duren dan verwacht. En dan ook nog corona wat to-taal niet meewerkt, het is allemaal wat. Het enige voordeel is dan wel weer dat ik echt een herfstmens ben, en depressief was ik al dus dat scheelt ook weer. Moet er maar het positieve van inzien, of zo.
Intussen geniet ik ook al wel van de kaarsjes en de herfstfilms, alles op zijn tijd zeker!