Ik vind de herfst en de winter best gezellige seizoenen (hallo kaarsjes, dekens, feestdagen, kroketten, appel- en muntthee, puzzels en Netflix), en toch heb ik aan het begin van beide standaard een dipje. Over mijn herfstdip las je hier al, nu is de wintereditie aan de beurt. Het helpt ook niet dat ‘de herfst en de winter’ zich voor mij situeren tussen oktober en december en dat 1 januari niet alleen een nieuw jaar inluidt, maar ook het aftellen naar de lente. Terwijl de echte winter dan nog moet beginnen, ik weet het.
Ik hou van sneeuw, maar heb het niet graag koud. Ik vind regen en wind gezellig wanneer ik in mijn bed lig, maar loop er niet graag door. En zo kan ik nog wel een paar van de problemen opnoemen die ik met de winter heb. Bovendien is ‘de gezelligheid van de winter’ niks tegen wat ik voel wanneer ik voor de eerste keer rosé op een terras kan drinken (nog goed ingeduffeld in een leren frakske en een sjaal, maar dat is de beste zon van ’t jaar) of wanneer ik het zwembad induik na een halfuur lezen (of slapen) in de zon. Ik ben een kind van de zomer, altijd al geweest.
Dat is een van de redenen waarom ik het in januari wat lastig krijg. Omdat de lente (en vooral de zomer) nog zo ver weg lijken. Meestal boek ik dan een trip en zoek ik in februari de zon op. Een paar jaar geleden had iedereen het in België over een polaire vortex en temperaturen van min tien graden, terwijl ik mijn melkflessen een eerste kleurtje gaf in Valencia. Tapas en paella fretten op het strand is altijd tof, maar toch vooral met liters sangria wanneer je twee keer per uur het weerbericht van België opzoekt. Gewoon. Om te checken. En eens goed te lachen. En uit gelukzaligheid nog wat patatas bravas te bestellen.
Al is het niet eerlijk om de winter enkel en alleen af te rekenen op het weer. Het ligt ook aan de januarimaand op zich. Ik heb niks met Nieuwjaar en vind het belachelijk dat er plots goede dingen zouden moeten gaan gebeuren omdat het 2021 is (de Verenigde Staten zijn namelijk het beste voorbeeld dat dat niet per se zo hoeft te zijn). En toch is het een beetje een nieuw begin, want zo werkt ons brein nu eenmaal. En ik ga niet zo goed op nieuwe beginnen. Ik word er onrustig van. Het idee dat er 365 lege dagen voor mij liggen, beangstigt mij. Ik ben niet zo van de doelen, maar wel van de plannen. Ik lig graag in de zetel, maar toch vooral met het vooruitzicht op een paar citytrips of om te bekomen van te veel restaurants in één week tijd. Zonder plannen om naar uit te kijken voelt het voor mij een beetje als dag één van het kampioenschap ‘365 dagen zetelhangen’. En da’s toch iets te veel van het goede, zelfs voor een lui wezen als ik.
En daarom begin ik op 2 januari met het volplannen van mijn agenda. Aangezien we nog altijd in lockdown zitten is dat dit jaar iets moeilijker dan anders. Maar moeilijk gaat ook en dus heb ik een weekendje naar zee gepland, wil ik binnen twee weken naar het Train World-museum en hebben we Driekoningen gevierd. Want ik raak mijn zetel stilaan beu (’t is niks persoonlijks, zetel, en het ligt aan mij, niet aan jou). We worden vast weer dikke vriendjes wanneer ik moet bekomen van het zoveelste restaurantbezoek en die terrasjes-rosé te veel. En dat is hopelijk snel.
Heb jij hetzelfde of zie je de charme van januari wel in?
Beeld: Unsplash / Samuel Regan-Asante
Ik haat kou en ik haat sneeuw, maar wat bij mij helpt is dat ik eind januari jarig ben, wat betekent dat ik dan een vreetfestijn kan organiseren en dat maakt alles beter. Moet nog even kijken hoe ik dit jaar een lockdownversie ga doen, maar dat ik heel veel lekkere dingen ga maken (en eten) staat vast.
Oooh, zalig! Ik vind verjaren zo leuk. Waarschijnlijk omdat het standaard gepaard gaat met een vreetfestijn inderdaad.
Ik maak die denkfout ook ieder jaar. Dan denk ik dat de lente om de hoek is, waardoor ik eind februari/begin maart in een soort depressie wegzak van het lange wachten :’)
En vreselijk die Amerikanen…
I feel ya. Lente, waar zit jeeee?
Ik heb exact hetzelfde, ik ben een zomermeisje. En heb elk jaar een stevige winterdip. Dit jaar valt die fysiek mee. Ik kom niet buiten en door mondmaskers en alcoholgel raap ik minder snel een verkoudheid op als ik dat wel doen. Maar het zijn zo’n donkere uitzichtsloze maanden waarin er niks te doen is. En nu al helemaal niet. Meestal ga ik op vakantie in maart (als het thuis wekenlang regent en jij zit in Spanje, ook een aanrader!) en is dat de maand dat er veel gepland staat. Dit jaar ziet het er naar uit dat ook maart een lange stomme maand gaat worden. Ik heb wat schrik voor de komende maanden zo zonder perspectief. Naar zee in maart is nog wel een goed idee!
Spanje is aaaaltijd goed, maar inderdaad vooral als het weer hier suckt haha! En oh ja, de zee is ook altijd een goed idee 🙂
Ik houd wel van het idee van een nieuw begin, maar moet alsnog zeggen dat ik januari vaak een heel gedoe vind – ik denk inderdaad ook dat de lente vanaf februari begint, maar dat is dan altijd nogal een tegenvaller. Ik ga straks wél weg voor een weekendje ‘aan zee’ zoals jij zou zeggen met mijn vriend, dus ik hoop dat dat deze januari wat verbetert!
Oooh heerlijk, geniet ervan! Ik wil ook alweer naar zee haha.
Jep ik snap het helemaal, januari en februari zijn de ergste maanden. Hoewel ik dus in februari ook al begin te denken: awel, waar is mijn rosé op mijn terras nu hè? Dat is toch al in februari??? Gewoon omdat dat ooit al eens in februari kon. En jaaaa tripkes naar de zon in de wintermaanden zijn de beste!
Ik probeer het ook op te lossen door wat dingen te plannen, ik heb nu begot ecocheques gekregen op mijn werk dus ik wil die inzetten in één of ander ecohotel want ja bij wat anders hè? Ik heb dat zo nodig om uit te kijken naar dingen, als is ’t iets onnozels. EN ik hou mij vast aan ’t feit dat de horeca heropent ergens in maart. Als dat niet zo is ja dan weet ik niet wat er met mij gebeurt.
Hahaha jep, februari-rosé is een ding, I remember. En jaaaa, ik ben ook eens met ecocheques naar een hotel geweest! Zijn meestal ook de iets duurdere hotels, dus sowieso tof om eens te doen als je dat niet vaak doet (zoals ik haha). Ik was toen naar dat kerkhotel in Mechelen, da’s echt chic. En ja, ik herken dat van dat uitkijken echt superhard, ik zit ook zo in elkaar! Na elke vakantie plan ik mentaal ook een nieuwe in (soms ook al direct in mijn werkagenda, maar dan word ik uitgelachen hehe).
Ik heb dat ook, als’t 1 januari is, is het in mijn hoofd al bijna lente maar de winter moet inderdaad nog beginnen. En ik hoorde de Frank precies zeggen dat er dit jaar ook zo’n polaire dinges aan komt.
Ik wil eigenlijk wel heel graag nog eens sneeuw, liefst volgende week ofzo en dan mag daarna ’t goei (lees: vooral warm) weer beginnen.
Amai nee ik hoop dat de Frank (of jij haha) zich vergist. Dat kan ik niet aan zonder reisvooruitzichten haha. Sneeuw wil ik wel ook nog eens zien deze winter! Ik zou graag naar de Hoge Venen of Spa of zo gaan, maar mijn lief vindt het toch wat te ver en zelf rij ik niet graag in de sneeuw hahaha.
juk, sneeuw. Elke dag dat we dichter komen bij een periode waarin sneeuw onrealistisch lijkt is een goeie dag!
Dan heb jij geen goed weekend achter de rug haha! Ik heb een toffe sneeuwwandeling gemaakt, en nu mag het dan snel terug rosé op een terras zijn gaarne!