Ken je dat? Zo van die gevoelens waar niet echt een naam voor is, maar waarvan je je afvraagt of jij de enige bent die dat zo ervaart? Mario Giordano maakte er met ‘Heb jij dat ook?’ een boek over, waar ik nu razend benieuwd naar ben. Anyways, omdat ik het een tof lijstje vond, heb ik mijn eigen ‘Heb jij dat ook’-lijstje samengesteld. Vol pet peeves, want ik ben nog steeds een vat vol ergernissen. Noot van de eenmansredactie: vergeef me als ik je beledig met mijn lijstje. Het ligt volledig aan mij. En ook een beetje aan jou.
Heb jij dat ook …
… dat je je op restaurant altijd afvraagt waarom elke kok ter wereld zijn gerechten lijkt aan te prijzen met adjectieven als ‘de lekkerste’ of ‘de beste’. Fine, jullie serveren de lekkerste Zeeuwse mosselen, maar niemand zou zijn mediocre mussels aanraden, right?
… dat je nu heel hard op restaurant wilt zitten, of in een goede brasserie aan zee met de lekkerste mosselen voor je neus. (Sorry, iets met gedeelde smart en zo.)
… dat je in de supermarkt standaard één ingrediënt op je boodschappenlijstje niet kan vinden? Dan maar geen kervel in de, euh, kervelsoep.
… dat je je afvraagt of je te oud bent om discotheekmuziek in kledingwinkels te appreciëren. Ik wil winkelen, niet dansen.
… dat je de kriebels krijgt van doodles en zeker als ze naar meer dan drie mensen verstuurd worden? Je vindt toch nooit een datum waarop iedereen kan. Geef het gewoon op en ga in een grot wonen.
… dat je ein-de-lijk een parkeerplaats hebt gevonden om dan te zien dat er een brommer staat. Je brommer kan wherever, whenever staan, idioot.
… dat je standaard de opmerking krijgt dat je er moe uitziet wanneer je geen make-up ophebt. Door dezelfde mensen die bij hoog en bij laag beweren dat je geen make-up nodig hebt om er goed uit te zien. Ugh.
… dat je je afvraagt wie de mensen zijn die ’s ochtends keiluid ‘goedemorgen’ roepen. Het is géén goede morgen. Een goede morgen heb je als je vier uur later wakker wordt op Aruba of zo.
… dat je mama geen emoji’s snapt? De mijne stuurt de hele tijd ‘😏’ en snapt niet wat daar mis mee is.
… dat je het onmenselijk oneerlijk vindt dat je dik wordt van wijn en bitterballen.
… dat je je afvraagt wie er ‘recepten van 20 minuten’ effectief in 20 minuten klaar kan maken, terwijl jij er een halve dag over doet. Kan aan mijn kooktalent liggen. Maar waarschijnlijk niet.
… dat je recht op iemand afloopt en dan allebei naar links of allebei naar rechts gaat. En dat drie keer na elkaar, gevolgd door een awkward ‘haha ja, lekker belachelijk dit’-knikje na elkaar.
… dat je een hekel hebt aan gierige mensen die de rekening willen splitten omdat jouw ice tea twintig cent duurder was dan hun cola. HOU JE GELD AL MAAR. EN JE VRIENDSCHAP.
… dat er altijd mensen zijn die niet snappen dat de wc-deur op slot zit en ‘m toch proberen te openen. Elke keer opnieuw een hartverzakking als je met je broek op je enkels zit.
Dusssss … Heb jij dat ook?
Beeld: Unsplash / Shashank Hudkar
Haha, ja, dit is zeker wel herkenbaar. Vooral die zin om ergens in een cafétje te zitten en weer iets lekkers te eten, yum. Daar ben ik echt aan toe! Ik mis die gezelligheid 🙂
Ik ook! Die eerste lentezon gaat extra welkom zijn op een terrasje binnenkort 🙂
Ik heb dat van die parkeerplaats ook altijd voor met van die belachelijk kleine auto’s 🙈 en dat van die rekening niet willen splitten, daar kan ik het ook van krijgen. Je gaat niet met vrienden op restaurant omdat dat goed is voor je portemonnee toch?
Ik snap het wel als iemand er bewust heel erg op let en het verschil tien euro is of zo. Maar je moet er nu niet in gaan overdrijven vind ik :p
Dat van die wc. Ik HAAT dat. Ik zit sowieso al nooit echt honderd procent op mijn gemak op een wc die niet de mijne is en ik ben altijd bang dat ik de deur toch niet op slot heb gedaan terwijl ik dat al drie keer gecheckt heb. En dan altijd twijfelen: zeggen dat het bezet is of gewoon zwijgen?
Laatst in’t stad trouwens voor gehad dat ik drie keer een parkeerplek dacht te zien en dat daar dan drie keer een mini auto op stond en dan de vierde keer ging ik er van uit dat het ook wel weer een mini auto zou zijn dus ik reed er voorbij, bleek het toch een lege plek te zijn. Bleiten.
Hahaha ja vooral dat. Ik piep altijd ‘bezet’, ah ja natuurlijk bezet WANT DAT ZAG JE TOCH AL AAN DAT RODE KNOPJE. En ja dat van die auto, da’s huilen met de pet op haha.
Heel herkenbaar! Ik las gisteren ook zo’n 20 minuten-recept waarbij ik al langer dan 20 minuten zou bezig zijn met het schillen en snijden van al die groenten. Wat de recepten betreft, also: waarom schrijven ze die nooit in de volgorde waarin je de handelingen moet doen? Dat zou zoveel handiger zijn. Ipv ineens te vermelden “voeg een halve liter bouillon toe” (en ik moet dan natuurlijk nog beginnen met dat water op te zetten). Of op het einde: serveer met … (iets waar je 20 minuten eerder aan was moeten beginnen). OK, je kan eerst heel het recept grondig doorlezen en in je hoofd of op papier een volgorde maken, maar waar wordt die receptenmaker dan voor betaald?
Haha amai ja dat dus. De eerste stap is ook altijd: verwarm de oven voor. En dan denk ik: hahahaha ik ga hier nog een uur over doen in plaats van 20 minuten, ik ga echt niet die oven al een uur laten voorverwarmen. Maar dan vergeet ik het ook wel en doe ik het vijf minuten voor de ovenschotel erin moet haha.
Hahaha, ja, herkenbaar. Als mijn vriend in een kleinere auto rijdt parkeert ‘ie ‘m altijd expres zo dat het niet lijkt alsof het vak vrij is, ook een leuke manier om de wereld wat mooier te maken :’)
Haha oooh dat is inderdaad echt leuk!