Gezien #8

You know the drill: in deze rubriek verveel vertel ik je wat er de afgelopen tijd zoal op mijn beeldscherm verscheen. Om een beetje in thema te blijven, rangschik ik alles onder ‘EUH JA’ en ‘EUH NEE’. Voor de trage lezer: de eerste soort raad ik je aan, de tweede niet.

EUH JA

V For Vendetta

In het Londen van de toekomst wil vrijheidsstrijder V met de hulp van een jonge vrouw de tirannie doorbreken. Ik zag deze film al eens eerder en hij is echt heel goed opgebouwd. Een beetje maatschappijkritisch, bij momenten verrassend en een heel toffe symboliek. Heel goede film dit.

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Een moeder weet geen blijf met haar verdriet nadat haar tienerdochter verkracht en vermoord wordt. Ze neemt het op tegen de lokale autoriteiten wanneer zij er niet in slagen de zaak op te lossen. Ook deze zag ik al eens eerder, en meestal vind ik films die voor een Oscar genomineerd werden nogal arty en prestigieus, maar dit is echt een prachtfilm. De acteerprestaties, de personages, het drama, maar ook de humor. Wauw.

Da’s Liefde

Tja, wat kan ik zeggen? Ik ben een sucker voor dit soort programma’s. ‘Da’s Liefde’ is een programma vol experimenten en testjes over de liefde, aaneen gepraat door Jens Dendoncker, die ik ook heel goed vind. Ik vind ‘m niet altijd even grappig, maar vaak ook wel en hij is gewoon zo ontwapenend. Ik was heel gecharmeerd door dit programma!

De Verhulstjes

Hiermee verlies ik vast al mijn credibiliteit, maar ik heb hier zo hard van genoten. Veel harder dan ik aanvankelijk had gedacht. Ik ben een grote fan van Gert Verhulst en het feit dat hij er in elk tv-programma op elk moment van de dag done uitziet, maar met Marie en Viktor Verhulst had ik eigenlijk nooit echt veel. Maar in ‘De Verhulstjes’ vind ik de familie op haar best omdat die interactie tussen hen gewoon heel goed werkt. Also: love doggo Marcel.

Mulan

De tekenfilm én de live-actionversie. En jep, het was de eerste keer dat ik deze Disney-klassieker zag. Heel goede muziek (vooral in de tekenfilm, superleuke liedjes), maar ik vind het persoonlijk wel een van de minst leuke Disney-films. Dat ligt helemaal aan mij omdat het thema mij gewoon wat minder aanspreekt, maar toch. Wel gewoon een aanrader, want Disney, duh.

Intouchables

Ahhh, zoveel liefde voor deze film. Het is een van m’n lievelingsfilms en dat heeft veel te maken met Omar Sy en de geniale manier waarop hij zijn personage neerzet. Het verhaal gaat als volgt: de steenrijke Philippe raakt tijdens een ongeval verlamd en huurt Driss in om voor hem te zorgen. Ik blijf hardop lachen met deze film en bewonderend kijken naar de band tussen beide personages en hoe die is neergezet. Ik denk dat bijna iedereen deze al gezien heeft, maar als dat niet zo is: GA ‘M KIJKEN.

I, Tonya

Een biografische film over Tonya Harding, een erg getalenteerde schaatsster die in opspraak komt nadat haar entourage betrokken blijkt bij een aanval op haar grootste concurrente, Nancy Kerrigan. Ik kende het verhaal niet echt, en ben blij dat ik het nu wel ken. Prachtige acteerprestaties (die mama van Tonya, wauw) en mooi gebracht. Goeie film!

De Robert Langdon-trilogie

Niet écht een trilogie, maar je snapt wat ik bedoel: ik keek de drie verfilmde Dan Brown-films met Robert Langdon in de hoofdrol. Tof genre, toffe films en ik heb een zwak voor Tom Hanks. Vooral ‘Angels & Demons’ vind ik echt een leuke film (ik wilde al terug naar Rome en nu zeker), ‘Inferno’ vind ik de zwakste.

About a Boy

Een film met Hugh Grant waarin diens personage een zootje van zijn leven maakt, tot de twaalfjarige Marcus in zijn leven komt en die hem leert hoe dat nu precies moet, volwassen zijn. Ik was deze keer niet zo’n fan van de kindacteur die Marcus speelt (kan aan dat mottig kapsel liggen), maar tja, Hugh Grant hé. Het verhaal is bij momenten hartverwarmend en duurt maar anderhalf uur, iets wat mijn snel afgeleid brein heel erg weet te appreciëren.

The Patriot

Een van de vier heilige gralen van mijn lief, samen met ‘Kingdom of Heaven’, ‘Gladiator’ en ‘Braveheart’. Een historische film over de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog met Mel Gibson en en Heath Ledger in de hoofdrollen. Ik vond deze echt superleuk! Goed gemaakte vechtscènes, tof verhaal en ’t is met Jason Isaacs!

Extremely Loud and Incredibly Close

Gelukkig is het onmogelijk om Tom Hanks beu te raken, anders was dit vast een overdosis geweest. In ‘Extremely Loud and Incredibly Close’ vindt Oskar het moeilijk om met de dood van zijn vader om te gaan, die stierf tijdens de aanslagen op 9/11. Oskar heeft Asperger en wanneer hij op een dag een sleutel van zijn vader vindt, gaat hij op zoek naar het slot waar de sleutel op past. Ik vond dit een erg ontroerende film. Je ziet ook een paar fragmenten van de dag van de aanslagen zelf, iets wat ik altijd interessant heb gevonden. Verschrikkelijk natuurlijk, maar het is een van de eerste grote nieuwsfeiten die ik bewust heb meegemaakt en dat is altijd wel blijven hangen. Soit, goeie film!

EUH NEE

Leef

De tweede uit de reeks corona-miniseries van de VRT en al heel wat minder tof dan de vorige. In ‘Leef’ werkt het hoofdpersonage als make-upartieste bij een begrafenisondernemer, waar de doden weleens tot leven komen en haar goede raad geven. Ik vond vier korte afleveringen wat weinig om zo’n complex onderwerp goed weer te geven. Niet zo geslaagd in my opinion dus.

Lockdown

Twaalf corona-kortfilms die zich allemaal in of rond het gevangeniswezen afspelen. Ik had hier op voorhand heel veel over gehoord, en sommige kortfilms waren zeker oké (die van Robin Pront bijvoorbeeld vond ik heel typerend voor zijn stijl en gewoon ook echt goed), maar de meeste waren wel heel artistiek en daar ga ik niet altijd zo goed op.

A Good Year

Een film met Russell Crowe waarin hij Max Skinner speelt, een arrogante zakenman die het landgoed van zijn oom in de Provence erft. Hij wil het landgoed zo snel mogelijk verkopen, tot er nog een onwettige dochter van zijn oom opduikt. En dan is er ook nog een Franse schone die de zaken compliceert. Op zich geen slechte film, maar ik vond ‘m soms wat saai. Misschien ligt het aan de setting. Qua vibe deed het me soms wat denken aan ‘Call Me By Your Name’, dat in Italië werd opgenomen, en dat vond ik dus ook echt een brakke film (sorry, ik weet dat iedereen er lyrisch over was haha). Niks tegen die locaties op zich en ik zou heel graag in de Provence of in Noord-Italië zitten nu (maar ECHT. HEEL. GRAAG), maar in films vind ik ze misschien iets te zoetsappig of zo.

Memento

De vrouw van Leonard Shelby wordt verkracht en vermoord en sindsdien heeft hij last anterograde amnesie, een vorm van geheugenverlies waarbij hij geen herinneringen meer kan aanmaken sinds de dag van de moord en hij dus alles vergeet. Toch gaat hij op zoek naar de moordenaar van zijn vrouw. Het verhaal zelf spreekt mij enorm aan, de uitvoering vind ik eerlijk gezegd een gimmick die dat verhaal alleen maar teniet doet. De film wordt namelijk verteld in twee verhaallijnen, waarvan er eentje begint bij het einde en achterstevoren wordt verteld. Pro-tip van mij voor jou: begin niet aan deze film met hoofdpijn, want het wordt er niet beter op. Of om het met de woorden van Kabouter Wesley te zeggen: “Memento is een KUTFILM’.

Wat heb jij de afgelopen tijd zoal gezien?

Beeld: Unsplash / Alison Pang