Deze boeken las ik in 2021 (2)

Om een beetje in thema te blijven, rangschik ik de boeken die ik dit jaar las onder ‘EUH JA’ en ‘EUH NEE’. Voor de trage lezer: de eerste soort raad ik je aan, de tweede niet. Daarvoor baseer ik me niet op mijn onbestaand olifantengeheugen, want ik weet begot niet meer wat ik in januari gelezen heb en wat ik ervan vond. Ik haal er dus mijn Goodreads-leeslijst bij (word gerust vriendjes!) en knal de één- en twee-sterrenratings in de ‘EUH NEE’-categorie, en de vier- en vijf-sterrenratings in de ‘EUH JA’-categorie. De drie-sterrenratings zullen in beide categorieën voorkomen, want ze zijn dan wel geslaagd, maar toch ook maar met de hakken over de sloot.

Ik las dit jaar 36 boeken, maar liefst het driedubbele van mijn leesdoel dit jaar. Dat staat al jaren op 12, want ik vind eentje per maand best een mooi gemiddelde, maar misschien moet ik het volgend jaar toch maar eens een béétje optrekken. Hecht overigens vooral geen enkel belang aan mijn mening, want ik heb dan wel taal-en letterkunde gestudeerd, maar ik ben altijd heel slecht geweest in gefundeerde meningen vormen over boeken. Ik vind boeken goed, of ik vind ze slecht. Bovendien laat ik me graag verleiden door hypes en vind ik die doorgaans nog goed ook. #noshame

Ik schrijf deze post dan ook grotendeels vanuit de veronderstelling dat jullie me met z’n allen eens goed gaan uitlachen en jullie kunnen verkneukelen in het feit dat iemand met een bachelor in de taal-en letterkunde zo kwistig met sterren strooit op Goodreads. Anyways, ne keer goed lachen zo met de feestdagen is ook tof. Klaarrrr? Hier gaan we!

EUH JA

Het moois dat we delen – Ish Ait Hamou (***)

In het stadje waar Soumia en Luc wonen, speelt het leven zich voornamelijk af aan de schoolpoort, bij de plaatselijke kruidenier én op het voetbalveld. Soumia en Luc wonen in dezelfde buurt, maar kennen elkaar niet. Zij probeert met de moed der wanhoop het verleden achter zich te laten. Hij leeft in en met het verleden. Wanneer ze elkaar bij toeval leren kennen, komen ze voor verscheurende keuzes te staan. 

‘Hard Hart’ moet een van de enige boeken ooit zijn geweest die ik één ster heb gegeven op Goodreads. Het verhaal interesseerde me geen zak en ik vond het ook niet goed geschreven. Ik was dus niet van plan om nog eens iets van Ish te lezen, maar een vriendin raadde me dit boek aan. Ze was er helemaal wild van, dus ik besloot om het toch een kans te geven. Deze keer vond ik het wel een interessant verhaal én ik ergerde me ook minder aan de gebruikte stijl. Nog steeds niet 100% mijn ding, maar het boek leest wel vlot weg. Er zitten wat clichés in en ik vond het einde wat voorspelbaar, maar het boek zette me wel aan het denken. En ik denk dat dat het opzet was, dus daar is het wel in geslaagd.

De Jongens van Nickel – Colson Whitehead (***)

Het zijn de beginjaren van de burgerrechtenbeweging, en de zestienjarige Elwood Curtis gaat zijn toekomst vol vertrouwen tegemoet. Totdat hij vanwege een vergissing op de Nickel Academy belandt. Met name de zwarte jongens worden aan het sadisme van hun witte bewakers uitgeleverd. Misbruik, marteling en corruptie zijn aan de orde van de dag; voor het minste vergrijp worden de jongens ‘naar achter’ gebracht – vanwaar ze nooit meer terugkomen. In deze gruwelkamer is er voor Elwood één houvast: zijn vriend Turner, die geen enkele ambitie koestert, behalve ontsnappen uit Nickel.

Een nipte aanrader, vooral omwille van het thema en het verhaal dat toch wel bleef hangen. ‘De Jongens van Nickel’ vertelt een indrukwekkend verhaal met een verrassend einde waar je stil van wordt, zeker gezien de Nickel Academy gebaseerd is op een échte school waar het er zo mogelijk nog gruwelijker aan toe ging dan in het boek. Waarom ik het boek dan toch niet meer sterren geef? Ik had het heel moeilijk met de schrijfstijl. Het kan aan de vertaling liggen, maar ik vond het moeilijk om constant bij de les te blijven. Goed verhaal, maar voor mij een minder goede uitwerking.

Zeik niet zo – Anouk Kemper, Suzette Hermsen & Lianne Marije Sanders (***)

Over millennials wordt van alles gezegd. We zouden maar verwend zijn. Niet kunnen omgaan met ook maar de kleinste tegenslag. Uber te laat? Huilen. Geen vast contract? Nog meer huilen. Dus gaan we onszelf maar zoeken in Azië, met geld van papa en mama. Toch? Helemaal niet, zeggen journalisten en medemillennials Anouk Kemper, Suzette Hermsen en Lianne Marije Sanders.

Heel leuk geschreven columns, waarvan ik meermaals dingen doorstuurde naar vriendinnen en medemillennials. Ik vond het wel iets te lang, na een tijdje had ik het riedeltje wel door. Ja ja, jullie lachen met millennials en da’s grappig want jullie zijn het zelf. En tegen de tijd dat ik het boek een ietsiepietsie beu werd, begonnen ze ook nog tips te geven over hoe je het best drugs kan gebruiken. Hoeft voor mij niet zo nodig. Maar wel een heel toffe schrijfstijl, dus ik raad ‘m toch maar aan!

Diner voor twee – Mike Gayle (***)

Het leven van Dave Harding lijkt bijna perfect. Maar dan wordt het tijdschrift waarvoor hij werkt opgeheven, en gaat hij bij een tienertijdschrift aan de slag als ‘Lieve Lita’. Tussen alle tienerproblemen treft hij de bijzondere brief aan van de dertienjarige Nicola. Ze is ervan overtuigd dat Dave haar vader is én ze kan het bewijzen ook …

Goed geschreven chicklits: love them. Of ja, dit is eigenlijk een dicklit want het gaat over een mannelijk hoofdpersonage. Die naam alleen al, heerlijk. Het boek leest vlot weg, is bij momenten echt grappig en ik ben nu al benieuwd naar meer van Mike Gayle! Een heel leuk boek voor tussendoor en ideaal voor aan het strand of zo.

Gone Girl – Gillian Flynn (****)

Op de dag dat hij vijf jaar getrouwd is, maakt Nick Dunne bekend dat zijn beeldschone vrouw Amy vermist wordt. De politie verdenkt hem en Amy’s vrienden onthullen dat ze bang voor hem was en dingen voor hem verzweeg. Nick zweert dat dit niet waar is, maar onder druk van de politie en de media ontstaan er langzaam maar zeker haarscheurtjes in het door Nick geschetste beeld van zijn perfecte huwelijk. Zijn leugens, bedrog en vreemde gedrag roepen vragen op. Heeft Nick zijn vrouw vermoord?

Wat een gestoord boek. Ik had de film nog nooit gezien en wist dus niks van het verhaal. En daar was ik zo blij om, dus als je de film nog niet gezien hebt en je bent benieuwd: lees eerst het boek! Dit is ook wel echt een genre dat ik graag lees: een psychologische thriller waarbij je constant wil verder lezen omdat je er op elke pagina mee geconfronteerd wordt dat er iets gebeurd is of iets gaat gebeuren waar je zo. veel. vragen over hebt.

Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had – Herman de Coninck (****)

Ik lees maar heel af en toe poëzie, maar Herman de Coninck blijft wel een van mijn favoriete dichters. Al mijn favorieten stonden in deze verzamelbundel en ik ontdekte er nog een hoop die ik niet ken. Ik zette een kruisje voor de titels die ik het mooist vond en ben er zeker van dat ik ‘m nog af en toe vast ga nemen om ze te herlezen. Mijn nieuwe favoriet is trouwens ‘Voor mekaar’, google it.

De Volksjury – Laura Scheerlinck & Silke Vandenbroeck (****)

Is een uil in staat om iemand te vermoorden? En welke mythes bestaan er nu rond mensenvlees? Het zijn maar enkele vragen waar de vrouwen achter De Volksjury op een geheel eigenzinnige manier een antwoord op proberen te bieden. Het resultaat is een bloemlezing van de meest intrigerende moordzaken en verdwijningen van de afgelopen decennia. 

‘De Volksjury’ blijft mijn favoriete podcast, dus ik was heel benieuwd naar het boek. Ik vond het heel leuk (soms zelfs grappig) geschreven en de stijl leunt heel erg aan bij de podcast. Ik heb er wel niet veel van opgestoken, want de meeste zaken werden natuurlijk al uitvoerig besproken in de podcast. Bij elke zaak laten Laura & Silke wel een expert aan het woord, dat vond ik soms een meerwaarde, maar ook niet altijd. Een aanrader, maar verwacht niks nieuws als je de podcast al hebt beluisterd.

Zo’n leuke leeftijd – Kiley Reid (****)

Alix Chamberlain is een vrouw die krijgt wat ze wil, en ze heeft er haar beroep van gemaakt om andere vrouwen te laten zien hoe je dat doet. Ze is dan ook geschokt als haar babysitter, Emira Tucker, ’s avonds in de plaatselijke delicatessenwinkel wordt aangesproken door een beveiliger, die bij het zien van de jonge zwarte vrouw met een witte peuter een ontvoering vermoedt. Een kleine menigte is er getuige van, een omstander filmt alles, en Emira voelt zich vernederd. Alix staat erop de situatie recht te zetten.

De stijl van dit boek deed me af en toe wat denken aan Liane Moriarty, maar de toon was iets kritischer. En die combinatie vond ik heel sterk. Het leest als een (veredelde) chicklit, maar er zit ook wel een sterk verhaal in. Al lag de boodschap er soms misschien wel iets té dik bovenop. Maar over het algemeen heel graag gelezen, tof boek voor op vakantie!

Schimmen – Dolly Alderton (****)

Nina Dean vindt het niet erg om vrijgezel te zijn. Ze heeft haar leven op de rit, een prima relatie met haar ex en genoeg vrienden om haar sociale agenda vol te krijgen. Maar dan gebeurt het onwaarschijnlijke: ze ontmoet Max, via een dating-app. Na één date hebben ze al een onwaarschijnlijke aantrekkingskracht, tot Max plotseling niets meer van zich laat horen. Nina wordt gedwongen haar problemen onder ogen te zien. Hoe wordt ze ooit weer gelukkig?

Ik kende de schrijfster van ‘Everything I Know About Love’, wat ik nog niet gelezen heb. Ben er wel heel benieuwd naar, want ik vond ‘Schimmen’ een heel goed boek. Heel herkenbaar, grappig en echt alsof een vriendin het je zit te vertellen in plaats van ons Dolly. Het is een luchtig boek, maar wel een heel goed geschreven. Het einde vond ik wel wat voorspelbaar (al gebeurde er dan ook weer iets wat van mij echt niet had gehoeven haha).

De jongen, de mol, de vos en het paard – Charlie Mackesy (*****)

‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy is een prachtig verhaal over vriendschap, liefde en jezelf zijn, poëtisch vertaald door Arthur Japin.

Ik strooi met vijfsterrenrecensies dit jaar, jongens. Maar wauw, wat een pareltje. Het is een verzameling van tekeningen van Charlie Mackesy die achtereenvolgend een verhaal vormen. Zo simpel en minimalistisch, maar zo schoon. De levenswijsheden kunnen soms misschien wat cliché overkomen, maar door de manier waarop ze zijn vormgegeven vind ik dat toch ook weer niet of zo. Ga Charlie Mackesy volgen op Instagram als je dat nog niet deed! Een kerstcadeau van mij voor jou.

De Heksen – Roald Dahl (*****)

Dit boek is een verhaal – een verbazingwekkend verhaal – over ECHTE HEKSEN, dat je kan helpen een ECHTE HEKS te herkennen voor het geval je het ongeluk hebt er een te ontmoeten.

Dit is zo’n typisch kinderboek dat ik verslonden heb en helemaal geweldig vond, maar waarvan ik het verhaal wel volledig vergeten was. Ik vond het dus extra leuk om te herlezen. Ik heb er ook extra goeie herinneringen aan (enfin, niet aan het verhaal duidelijk haha) omdat mijn juf uit het vierde leerjaar elke dag eindigde met een hoofdstuk. Het einde van de schooldag én Roald Dahl, aaahhhhh.

De Grote Vriendelijke Reus – Roald Dahl (*****)

De GVR, De Grote Vriendelijke Reus, het wereldberoemde karakter van Roald Dahl, komt opnieuw tot leven. Het eenzame weesmeisje Sofie wordt ’s nachts plots uit haar bed gehaald. Voordat ze het weet zweeft ze aan de armen van de Grote Vriendelijke Reus. Sofie komt terecht in een magische reuzenwereld met een lieve reus, met een ietwat vreemd woordgebruik.

Jep, nog een boek van Roald Dahl. Ik ben mijn boekenkast aan het vullen met een aantal klassiekers, en kan het dan natuurlijk niet maken ze niet nog eens opnieuw te lezen. Ik vond ‘De GVR’ iets minder dan in mijn herinneringen (alleen was ik wel compleet vergeten dat de koningin van Engeland erin meedeed hahaha), maar dat woordgebruik alleen al wil ik vijf sterren geven. I mean: mensbaksels, verukkelekukkelijk, snoskommers en flitspoppers. Heerlijk! Geweldig vertaald ook. (Ik kwam er net achter dat er een woordenboek bestaat vol Roald Dahl-woorden en HELL YEAH IK WIL HET.)

Het ei van oom Trotter – Marc de Bel (*****)

Alexander is een niet bijster slim, schuchter jongetje dat door iedereen wordt gepest. Zijn ouders hebben het veel te druk om zich om hem te bekommeren. Zijn enige gezelschap is de strenge huishoudster Rosine. Tot oom Trotter op een mooie dag langskomt en Alexanders trieste leventje boordevol vuurwerk blaast. Als hij weer vertrekt, doet de wonderbaarlijke oom zijn neefje een krokodillenei cadeau. Een betoverd krokodillenei.

Het eerste boek van Marc de Bel en naast de Blinkerreeks mijn favoriet. Sowieso vind ik het leuk om af en toe een jeugdboek te herlezen, want dat herinnert me altijd weer aan hoe graag ik vroeger las. Nog steeds hoor, maar als kind kon ik me zo verliezen in een boek, en dat is nu toch iets minder het geval. Soit, I loved oom Trotter en Jamjam vijftien jaar geleden, and I still do!

EUH NEE

Georges & Rita – Leen Dendievel (**)

Georges en Rita zijn bijna een halve eeuw een paar, en samen kiezen ze voor euthanasie. Een beslissing die hun kinderen Lydie, Walter en Kurt elk op een andere manier onthalen. Er wordt afscheid genomen. Geheimen komen aan de oppervlakte, andere gaan mee in het graf. Eén hartverscheurend verhaal verteld vanuit twee zeer persoonlijke perspectieven.

In dit omkeerboek kan je kiezen met welk verhaal je begint. Ik begon met dat van Georges. Ik vond de structuur meteen al origineel, al twijfelde ik ook of het iets voor mij zou zijn. Ik vind boeken en films waarin je hetzelfde stuk opnieuw leest of ziet vanuit een ander perspectief vaak wat saai, omdat je al ‘weet’ wat er gaat gebeuren. Dat was hier niet per se het geval, maar er waren wel een paar andere struikelblokken. Ik hield niet zo van de schrijfstijl en voelde ook geen band met de personages. Dat maakte het – zeker met zo’n verhaal – moeilijk om me in te leven. Ik vind persoonlijk ook dat Leen Dendievel hier iets te veel verhalen heeft willen insteken. Georges en Rita vertellen hun verhaal elk op een kleine honderd pagina’s. Da’s heel weinig voor zo’n zwaar beladen verhaal, en dan komen er nog zwaarwichtige verhalen van de nevenpersonages én uit het verleden naar boven. Jammer!

Bruna – Hannelore Bedert (**)

Laure, professor in de psychologie, verliest zich na een traumatische gebeurtenis en het daaropvolgende verwerkingsproces in oeverloos drinken. Niemand lijkt het op te merken en Laure wentelt zich alsmaar meer in de roes van haar nieuwe leven, niet beseffend hoe haar drankgebruik weegt op haar gezin. Dan ontmoet ze Bruna, een vrijgevochten, excentrieke tiener die haar bruut uit haar stomdronken droomwereld rukt.

Een beetje zoals hetzelfde gevoel als hierboven: een vrij beladen thema in een novelle van amper 120 pagina’s. Het leest vlot weg, maar soms kan dat ook een zwakte zijn. Voor mij las het letterlijk vlot weg, en niets van het verhaal bleef me echt bij. Ik was een grote fan van ‘Lam’, maar dit dun boekje deed het voor mij helaas niet.

Het SuperKindDrankje – Marc de Bel (***)

Hanne en Timmy gaan een nachtje bij oom Harry logeren. Oom Harry is nachtwaker in een warenhuis en droomt niet langer van grootse daden als Superdetective, tot er een aantal kinderen verdwijnen. Op aandringen van Hanne en Timmy gaat hij mee op zoek. Het drietal hierbij een paar oude bekenden tegen het lijf.

Een oké kinderboek, maar Marc de Bel heeft er veel betere. Ik vond het ook wat kort en alles ging zo snel? Nu is dat wel eigen aan kinderboeken, maar bij zijn andere boeken heb ik dat toch minder. Wat ik wel leuk vind, is dat je in zijn boeken vaak verwijzigingen vindt naar eerdere boeken. Al was het maar omdat je Blinker dan nog ergens tegenkomt.

The Shining – Stephen King (***)

Een auteur en zijn gezin gaan naar een ingesneeuwd hotel, zodat hij daar in alle rust kan schrijven. Zijn zoon Danny krijgt echter steeds meer visioenen en zijn vader begint langzaam maar zeker door te draaien.

Dit is het eerste boek dat ik las van Stephen King (shame on me, I know), en ik weet wel dat iedereen hem een meesterverteller noemt en zo, maar ik voelde het niet echt bij dit boek. Ik vond het langdradig, saai en veel te dik. Al ligt dat ook een béétje aan mij: ik kocht dit boek in het Engels in Boekarest omdat de boekwinkel zo leuk was (Carturesti Carusel, go check it outttt). En ik heb dan wel Engels gestudeerd, maar ik heb al zo lang niet meer in het Engels gelezen dat ik het niet leuk meer vind en het gaat ook gewoon niet meer zo vlot. Ik had de vertaling misschien wel beter gevonden, dus ik geef King nog wel eens een kans in het Nederlands! (Hahaha, vertalingen-haters gaan mij echt vreselijk vinden.)

(Over)leven als single – Julie Vranckx & Niet Nu Laura (***)

Een single-survivalkit. Van solo wonen tot solo reizen, van slimme antwoorden op lastige vragen tot de tien geboden van het daten. Met pijnlijk herkenbare anekdotes en illustraties van Niet Nu Laura.

Ik wilde dit boek vooral omwille van de illustraties van Niet Nu Laura, van wie ik grote fan ben. Van die goeie, sappige dateverhalen interesseren mij meestal ook wel, dus op zich is dit boek wel iets voor mij. Het is ook zeker niet slecht, maar ik vond veel anekdotes wat saai en de ‘survivalkit’ ook wat cliché. Ik had liever een boek vol date-columns of zo gelezen denk ik. Wel leuke illustraties as usual.

Wat was jouw favoriet boek dit jaar? En welk boek vond je slecht? 📚 PS: Mijn boeken van 2020 vind je hier en hier.

Beeld: Unsplash / Tucker Good

Deze blogpost bevat affiliate links. You know the drill: als jij dan iets via die link koopt, krijg ik daar ook wat voor.