Gezien #20

You know the drill: in deze rubriek verveel vertel ik je wat er de afgelopen tijd zoal op mijn beeldscherm verscheen. Om een beetje in thema te blijven, rangschik ik alles onder ‘EUH JA’ en ‘EUH NEE’. Voor de trage lezer: de eerste soort raad ik je aan, de tweede niet.

EUH JA

Paniekzaaiers

Een heel oude film met Gaston en Leo, die als politieagenten per ongeluk een reeks ontvoeringen oplossen. De humor is soms misschien een beetje gedateerd, maar ik blijf dit zo’n leuke, nostalgische film vinden. En hij speelt zich half af in Brussel en half aan ’t zeetje, mijn twee grote liefdes!

Het leven in kleur

Deze docu zag ik een tijdje geleden op Canvas. De vijfdelige reeks zoekt uit hoe het met racisme in Vlaanderen gesteld is. (Spoiler: niet bijster goed.) In elke aflevering staat één thema centraal en daar kwamen heel interessante verhalen uit voort.

Don’t look up

He he, ik ben ook vanonder mijn steen gekropen hoor. Ik keek deze (eindelijk) op de terugvlucht van Rome, en vond ‘m heel goed. Misschien net iets te lang, maar over het algemeen heel goed. Ik voelde me wel heel gefrustreerd in die wetenschappers hun plaats haha.

Welkom in de familie

Een spelprogramma met Julie Van den Steen dat al een paar keer was uitgesteld. Dat voorspelt natuurlijk niet veel goeds, maar ik vond het eigenlijk nog wel tof. Niks baanbrekends, maar gewoon leuk om te zien. En ik ben ook best wel fan van Julie Van den Steen, there, I said it.

Blind gesprongen

Nora Gharib en een team van experten gingen op zoek naar nieuwe jobs voor mensen die die van hen beu waren. Tof concept, toffe kandidaten en ook Nora Gharib vind ik echt een goeike.

And Just Like That…

Ik heb echt lang getwijfeld of ik dit zou aan- of afraden, maar de nostalgische vibe heeft me toch een béétje overtuigd. Voor de rest vind ik het heel goed dat series iets meer woke proberen te zijn, alleen kwam dit heel erg over als: we hebben een script geschreven en dan hebben we er daarna 7 woke uitspraken en 3 woke personages per aflevering ingestoken, of dat nu bij de verhaallijn past of niet. Ik vind Che een verschrikkelijk mens (en voor een stand-up comedian ook echt NIET grappig), ik vind de character development van Miranda niet om aan te zien en misschien had je ook gewoon geen reboot moeten maken als Samantha niet wil meedoen. Is het nog te laat om ‘m alsnog af te raden haha?

Junior op zoek naar de liefde

Alweer een Planckaert-telg en alweer een datingprogramma, maar hé, ik klaag niet, want ik vind beide leuk.

Alloo en tot ziens

Een interviewreeks waarin Luk Alloo oude bekenden uit zijn eerdere reeksen opzoekt. Sommige verhalen hebben me vroeger echt aangegrepen en herinnerde ik dus nog levendig, dus ik vond het heel tof om die mensen vandaag de dag te zien.

After Life

Mijn hart kan reeksen als deze niet goed aan. Tony Johnson (natuurlijk gespeeld door Ricky Gervais) probeert de dood van zijn vrouw te verwerken, en bij het eerste seizoen heb ik echt de ogen uit mijn kop gejankt. Ook seizoen 2 & 3 bleven steengoed en ik ben heel blij dat Gervais er ook gewoon een deftig einde aan gebreid heeft en de reeks niet heeft uitgemolken. Dikke vette aanrader.

De notaris

Vier afleveringen over het leven en werk van notarissen. Veel langer moest de reeks niet duren, want zo interessant is het beroep nu ook weer niet, maar dit was net lang genoeg om te blijven boeien. Ik heb er zelfs wat van opgestoken!

A beautiful mind

Een vrij oude film met Russell Crowe, maar wel echt een heel goeie. Hij speelt een professor die schizofrenie ontwikkelt. Niet altijd helemaal waarheidsgetrouw, wel indrukwekkend en beklijvend. Mooi einde ook.

Vakantiehuis for Life

Nog een programma met Julie Van den Steen. Ik hou van spelprogramma’s waarin je zotte shit kan winnen en ik hou van houten chalets. Ik hou niet heel erg van Durbuy, maar goed, dat die chalets in dat kunstmatig excuus voor een stadje staan, vergeten we maar even. Leuk zomertussendoortje!

EUH NEE

Topmakelaars

De immo-programma’s worden ons door de strot geramd en de meeste verslind ik, maar echt: wat was dit? Behalve een (niet zo goed) verdoken ERA-promopraatje? Still love Bea, maar van al die andere makelaars moest ik echt een beetje kotsen. Ik dacht op een bepaald moment dat ik mijn ogen zou moeten gaan zoeken in de zetel omdat ze er waren uitgerold. Ik vond iedereen zo ziekelijk ambitieus, vol van zichzelf, streberig en 24/7u met z’n werk bezig. Speciaal volkje, al denk ik dat dit staaltje reclame vooral anti-reclame is geworden en de makelaarsclichés alleen maar bevestigt.

Lost Luggage

Deze reeks over de nasleep van de aanslagen op de luchthaven was in het voorjaar op tv en ik heb ‘m uitgesteld gekeken. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden, maar over het algemeen vond ik het toch allemaal iets te ‘saai’ en vrijblijvend, al vind ik dat twee heel verkeerde termen over zo’n thema. Het lijkt me heel moeilijk om aan die materie te raken: je wil niet sensationeel en vrijpostig zijn, maar natuurlijk ook niet nietszeggend. Ik weet niet of daar überhaupt een goed evenwicht in bestaat of dat er nog niet genoeg tijd is overgegaan, maar de struggle met dat evenwicht zorgde voor weinig pakkende momenten. Al was de hoofdrol weggelegd voor Lara Chedraoui, wat ik dan wel weer een gedurfde en heel geslaagde keuze vond.

Wat heb jij de afgelopen tijd zoal gezien?

Beeld: Unsplash / Ludemeula Fernandes