Trouwe lezers weten dat ik snel op mijn paard zit. Minder trouwe lezers misschien ook. Oké, misschien weet heel de wereld en z’n moeder dat er een heleboel dingen zijn waar ik niet zo goed op ga. Dus hier nog eens een lijstje van een paar dingen waar ik grijs haar van krijg:
- Je krijgt nagellak met de beste wil van de wereld niet van de zetel (😇), maar als je één seconde niet kijkt, zit het wel niet meer op je vingernagels.
- Dat je zeven glazen water moet drinken na één glas wijn. Hoeveel water kunnen mijn hersenen nodig hebben om die alcohol te neutraliseren??? En ook: hoe moet ik dan ooit zat worden???
- Klantendiensten waar je twee uur lang (geen mop) met TWEE TELEFOONS probeert binnen te geraken, om dan uiteindelijk on the verge of a mental breakdown op te geven.
- Klantendiensten met duusd werknemers die ALLEMAAL iets anders zeggen.
- Oké nog eentje over klantendiensten dan: dat sommige medewerkers duidelijk geen moer geven om je probleem. Ik besef dat die mensen hun job doen en ik verwacht ook echt geen vat vol empathie, maar soms hoor je echt heel duidelijk dat ze niet snappen hoe kut een situatie voor jou is. En da’s, tja, kut.
- De wimpers van het eerste oog waar je mascara op aanbrengt zien er volumineus en va va voom uit, de wimpers van het tweede oog zien eruit alsof je net geniest hebt.
- Mensen die altijd overal commentaar op hebben. Neen maar echt, hoe kan je van een avondje op restaurant genieten als je zit te zaniken over het eten, de bediening, de plaats die we gekregen hebben, de snelheid waarmee het eten gebracht wordt en ga zo maar verder. In zulke gevallen ben ik misschien niet kritisch genoeg, maar ik denk wel echt dat ik een veel leuker leven heb op die manier.
- De deur achter me toetrekken ’s ochtends, instant realiseren dat ik mijn koptelefoon niet bij heb en zien dat ik mijn trein echt niet meer haal als ik dat ding nu nog moet gaan zoeken. Bijgevolg een uur heen en een uur terug verplicht worden om naar treinconversaties van mensen te luisteren. Geen enkele goeie dag begint op die manier, laat me je dat vertellen.
- Ik ga met de trein naar het werk en moet me elke dag opnieuw haasten om mijn trein te halen. Ik heb al geprobeerd mijn wekker vroeger te zetten, maar dan doe ik de dingen gewoon extra traag. Waar het écht vanaf hangt of ik mijn trein haal of niet is echter het ellendige stoplicht één straat voor het station, dat zo’n halve seconde op groen staat en drie minuten op rood. Bovendien moet je op een knop duwen voor het groen wordt en hoewel je die drukknop echt NIET kan missen (en ik ben echt heel oblivious), vergeet precies iedereen dat die bestaat. Dus als ik ’s ochtends hijgend kom aanhollen en ik zie dat daar een hele meute staat te wachten tot het groen wordt, verwacht ik dat er toch één slimmerik op die fokking knop heeft geduwd. Wat negen van de tien keer niet zo blijkt te zijn en resulteert in een passief agressieve druk op die knop en een oogrol die ze aan de overkant van het zebrapad wel gezien moéten hebben.
En jij? Waar krijg jij grijs haar van? 👵🏼
Beeld: Unsplash / Vinayak Varma
Dat met die mascara heb ik ook! Ik denk dat de wimpers aan mijn ene oog niet zo mooi geplaatst zijn gewoon, want het andere oog gaat altijd vanzelf…
En die klantendiensten, breek me daar de bek niet over open! Hoe groter het bedrijf, hoe slechter het meestal is.
Ik was vroeger in Brussel soms zo wanhopig om mijn trein te halen dat ik tussen de auto’s door laveerde als voetganger. Dat zou ik nu wel niet meer doen. Maar ik was gewoon wanhopig en overprikkeld en wilde op een rustige trein kunnen zitten.
Haha jep, je zou toch denken dat van die grote bedrijven net kunnen investeren in hun klantendiensten. But nope 😀
Dat met die mascara heb ik dus ook helaas. Er zijn echt veel ochtenden dat ik gewoon alles er weer af haal omdat het echt nergens op lijkt bij mijn linkeroog en om nu alleen mijn rechteroog te doen, das misschien ook wat raar 😉
Ik ben alleszins blij dat ik niet meer elke dag moet treinen (of bussen, wat in mijn ogen nog erger is).
En mensen die overal commentaar op hebben zijn geen vriend van mij. Ik kan daar ook echt niet tegen. Snap niet hoe je zo kan leven zelfs.
Haha ja, dat én luiheid zijn de twee grote redenen dat ik geen mascara meer opdoe ’s ochtends voor het werk.
Mensen die op alles commentaar hebben en nooit iets goed vinden zijn zo’n energienemers, kan ik ook echt niet tegen. En dat van die nagellak is zo waar, haha