Deze boeken las ik in 2022 (2)

Om een beetje in thema te blijven, rangschik ik de boeken die ik dit jaar las onder ‘EUH JA’ en ‘EUH NEE’. Voor de trage lezer: de eerste soort raad ik je aan, de tweede niet. Daarvoor baseer ik me niet op mijn onbestaand olifantengeheugen, want ik weet begot niet meer wat ik in januari gelezen heb en wat ik ervan vond. Ik haal er dus mijn Goodreads-leeslijst bij (word gerust vriendjes!) en knal de één- en twee-sterrenratings in de ‘EUH NEE’-categorie, en de vier- en vijf-sterrenratings in de ‘EUH JA’-categorie. De drie-sterrenratings zullen in beide categorieën voorkomen, want ze zijn dan wel geslaagd, maar toch ook maar met de hakken over de sloot.

Ik las dit jaar achtentwintig boeken. Minder dan vorig jaar, maar nog altijd een goed gemiddelde me dunkt. Hecht overigens vooral geen enkel belang aan mijn mening, want ik heb dan wel taal-en letterkunde gestudeerd, maar ik ben altijd heel slecht geweest in gefundeerde meningen vormen over boeken. Ik vind boeken goed, of ik vind ze slecht. Bovendien laat ik me graag verleiden door hypes en vind ik die doorgaans nog goed ook. #noshame

Ik schrijf deze post dan ook grotendeels vanuit de veronderstelling dat jullie me met z’n allen eens goed gaan uitlachen en jullie kunnen verkneukelen in het feit dat iemand met een bachelor in de taal-en letterkunde zo kwistig met sterren strooit op Goodreads. Anyways, ne keer goed lachen zo met de feestdagen is ook tof. Klaarrrr? Hier gaan we!

EUH JA

Dit is hoe je doodgaat – Daan Windhorst (***)

Je dacht vast dat ik er nooit achter zou komen, hoe je me al ons hele leven samen belazerd. Maar ik weet het Sebastian, ik weet alles. En nu wil ik wraak. Deze opnames zullen het laatste zijn wat je ooit hoort.

Luisterboeken zijn nooit echt mijn ding geweest, maar deze tip van de volksjury maakte me nieuwsgierig. Ik nam een proefabonnement op Storytel, luisterde naar dit boek en zei mijn abonnement op. Ik vond het zeker wel een aanrader, maar ik vond het ook meer een fictieve podcast dan een luisterboek. Ik heb daarna ook nog één luisterboek geprobeerd, maar dat bleek toch zo mijn ding niet te zijn. Anyways, ‘Dit is hoe je doodgaat’ is verslavend en je wil echt verder luisteren, al wordt er wel een beetje veel bij gesleurd en is niet elke verhaallijn even ‘nodig’ voor het verhaal. (Also: mijn ex-hoofdredactrice heeft er iets te vaak op gehamerd dat ‘Dit is hoe’ fout is dus DOE IETS AAN DIE TITEL.)

Alles wat ik weet over liefde – Dolly Alderton (****)

Liefde, Dolly Alderton raakt er niet over uitgepraat. Wie wel, trouwens? Dolly weet alle liefdesperikelen waarin een vrouw verzeild kan raken op een aanstekelijke, komische en indringende manier te verwoorden.

Ik vond ‘Schimmen’ heel goed en dit boek is helemaal anders. Ik moest er even inkomen en in het begin vond ik er niet veel aan, maar ik ben blij dat ik heb doorgezet, want uiteindelijk vond ik het een heel goed boek. En Dolly Alderton kan schrijven, dat helpt.

Het feest van de eeuw – Taylor Jenkins Reid (****)

Malibu, 1983, de dag van het zomerfeest van de Riva’s, met wie iedereen gezien wil worden. De jetset van LA kijkt er zoals elk jaar naar uit. Behalve Nina Riva: zij was liever ergens anders geweest. Ze staat niet graag in het middelpunt en is bovendien net gedumpt door haar beroemde echtgenoot. En misschien haar broer Hud ook niet: hij heeft nog iets op te biechten aan zijn broer Jay, die zelf niet kan wachten totdat het zover is, want de vrouw van zijn dromen komt. En de jongste, Kit, heeft zo haar eigen geheimen, inclusief een stiekem uitgenodigde gast. Tegen middernacht is het feest in volle gang, tegen de ochtend is de villa in vlammen opgegaan …

Taylor Jenkins Reid was mijn ontdekking van dit jaar. Niet even goed als ‘De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo’, maar zeker ook een heel tof boek. Alleen het einde vond ik iets te abrupt en bij de haren getrokken, maar al bij al een heel tof, zomers boek. Schrijf je snel nog een boek, Taylor?

Philippe en Giovanni overwinteren – Laura Janssens (****)

De eerste blaadjes die vallen en de temperatuur die schreeuwt om dikke frakken en ovenschotels: het najaar staat weer voor de deur! Philippe en Giovanni, de twee olijke hamsters die ieders hart weten te veroveren, kijken reikhalzend uit naar deze periode. In dit boek neemt het duo je mee in hun herkenbare beslommeringen: van urenlang zoeken naar een perfecte bingeserie tot goede voornemens maken waar je je toch nooit aan houdt en excuses zoeken om de kerstboom te laten staan. 

Het vervolg op het zomerboekje uit 2021 en minstens even leuk. Of ja, bijna, want eerlijk is eerlijk: van die toffe puzzels invullen is leuker in de zomer, naast het zwembad. De cartoons waren weer uit het leven gegrepen en de puzzels heel tof (alleen voelde ik me best dom omdat ik een halfuur met een ‘makkelijke’ sudoku zat te sukkelen). Ook leuk om nog cadeau te geven met oudjaar of zo!

Honderd: wat het leven je leert – Heike Faller & Valerio Vidali (*****)

Honderd van Heike Faller en Valerio Vidali is een ode aan het leven. Een prachtig geïllustreerd cadeauboek; om vooruit te blikken naar later, of terug te lijken naar wat eens was.

Wat een mooi boekje! Op elke pagina staat dus een illustratie die past bij een bepaald levensjaar en het was heel leuk om bepaalde dingen te herkennen en me bij bepaalde dingen dan weer af te vragen of ik die ook zo zal ervaren. Ook een tof boekje om cadeau te geven.

Blinker en het BagBag-juweel – Marc de Bel (*****)

In Blinker en het BagBag-juweel zijn Blinker en Nelle een jaartje ouder. Blinker werkt met Mats en Jonas aan een raket, wordt bevriend met pastoor Boeck, die nogal een vreemde hobby heeft, en krijgt het helaas weer aan de stok met de twee Vampiers. Blinkers vakantiedagen zijn dus aardig gevuld. Maar een vakantie zonder Nelle is geen echte vakantie. Tot er een brief in de bus valt die de vakantie een supersonische vaart geeft.

Altijd vijf sterren voor Blinker. ‘Blinker’ herlezen voelt altijd een beetje als de eerste dag van een eeuwigdurende zonnige zomervakantie, en dat gevoel alleen al verdient vijf sterren.

Harry Potter en de Steen der Wijzen – J.K. Rowling (*****) & Harry Potter en de Geheime Kamer – J.K. Rowling (*****)

Harry Potter is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn … Hahaha sorry maar ik ga hier zelfs geen inleiding geven.

Vijf sterren want ja, Harry. Ik zeg al jaren dat ik de boeken nog eens wil herlezen en ik ben zo blij dat ik er eindelijk mee begonnen ben. Ik word er zo vrolijk van en ze helpen me altijd uit een leesdip. Ik ben niet van plan ze alle zeven aan één stuk te lezen, maar zo af en toe als tussendoortje: yes pleaseee.

Wonder – R.J. Palacio (*****)

August (Auggie) Pullman is geboren met een zeer ernstige gezichtsafwijking. Op zijn nieuwe school wordt hij gepest, maar hij besluit moedig te blijven vechten voor zijn plek onder de zon – en het lukt hem nog ook.

Het loopt hier de spuigaten uit met die vijfsterrenrecensies, ik weet het, maar wat een wondermooi boek. See what I did there hehehe. Ik zag de film eerst en vond het echt een prachtig verhaal (en dat kind is zo schattig!), en toen was ik natuurlijk benieuwd naar het boek. Het lag gewoon in de kringwinkel dus score! Het boek is heel gelijkaardig aan de film en je hebt het zo uit, dankzij de vlotte schrijfstijl en de héél korte hoofdstukjes. Moeilijk om weg te leggen, moeilijk om niet van Auggie te houden!

EUH NEE

Zeven dagen samen – Tia Williams (**)

Eva Mercy is een alleenstaande moeder en bestsellerauteur van erotische romans, die de laatste tijd geen letter op papier krijgt. Shane Hall is een mysterieuze en bekroonde literaire auteur die, tot ieders verbazing, ineens opduikt in New York. Wanneer Shane en Eva elkaar onverwachts ontmoeten op een literair evenement, spatten de vonken ervan af. Wat niemand weet is dat Eva en Shane twintig jaar geleden zeven dagen vol passie en verliefdheid deelden.

Dit boek was aangeraden door Reese’s Book Club en meestal is dat mijn meug wel, maar ik had echt niks met dit boek. Ik vond het heel chicklit-achtig geschreven, en da’s op zich geen probleem (als het goed is), maar het voelde wel aan alsof het boek meer wilde zijn dan dat. Ik heb echt vaak met mijn ogen moeten rollen over hoe overdreven passioneel en dramatisch dingen geschreven werden. Het boek gaat over zwarte mensen en zwarte cultuur en ook daar vond ik veel dingen heel overdreven beschreven, alsof de auteur heel de tijd wou ‘bewijzen’ dat haar hoofdpersonages zwart zijn. (Wat uiteraard helemaal prima is hé haha, maar ik lees niet zo graag boeken waar alles heel de tijd benadrukt wordt. Dat vond ik in ‘Zo’n leuke leeftijd’ van Kiley Reid dan veel subtieler uitgewerkt.)

Eleanor & Park – Rainbow Rowell (***)

Dit intrigerende boek vertelt het verhaal van de twee buitenbeentjes Eleanor en Park, tijdens één schooljaar in 1986. 

Leuk verhaal, onnodig dik. Iets te romantisch en zoetsappig ook. Het is dan ook een young adult-roman, maar toch. Een beetje in hetzelfde genre als ‘The Fault in our Stars’, maar dan vond ik dat een pak beter.

De kracht van Ajajatsoe – Marc de Bel (***)

Oom Trotter is vertrokken en Alexander blijft alleen achter. Tijdens de vakantie wordt hij naar kolonie Kinderpret gestuurd, waar hij het helemaal niet naar zijn zin heeft. Tot overmaat van ramp loopt daar ook zijn aartsvijand Evert van Dam rond …

Het vervolg op ‘Het Ei van Oom Trotter’, wat ik echt een heel tof kinderboek vind. Ik kon me de sequel niet zo goed herinneren, maar het blijkt iets te veel een actie- en avonturenboek te zijn voor mij. Er bestaat blijkbaar nog een derde boek ook, maar ik denk niet dat ik me daaraan ga wagen.

Redenen om te blijven leven – Matt Haig (***)

Op zijn vierentwintigste stort het leven van Matt Haig volledig in. Hij ziet geen enkele uitweg, geen reden meer om te bestaan. Dit is het verhaal van hoe hij zijn depressie overwon, een ziekte die hem bijna vernietigde, en hoe hij opnieuw leerde met volle teugen van het leven te genieten.

Iedereen is hier erg lyrisch over, maar bij mij bleef er eigenlijk vrij weinig hangen. Er zitten wel wat goeie inzichten in en ik vond het bij momenten boeiend en fascinerend (en een beetje eng) om te lezen, maar achteraf kan ik me er nog maar weinig van herinneren, en da’s meestal niet zo’n goed teken.

Kamer – Emma Donoghue (***)

Het is Jacks verjaardag, hij wordt al vijf. Jack leeft met Mam in Kamer, waarvan de deur op slot zit. Kamer heeft alleen een dakraam en is elf vierkante meter groot. Jack is dol op televisie kijken; Dora de Explorer is zijn vriendin, maar hij weet dat wat hij op televisie ziet niet echt is. Alleen hijzelf is echt, en Mam, en de dingen in kamer. En Ouwe Nick die ’s nachts vaak komt. Dan zit Jack in de kast en kraakt het bed. Op een dag vertelt Mam hem dat er buiten kamer ook een echte wereld is. Een wereld waarmee Jack na hun ontsnapping zal kennismaken.

Ik heb de verfilming een paar jaar geleden gezien en die vond ik heel goed. Toen ik het boek op Vinted tegenkwam, kon ik het dan ook niet laten. Mijn verwachtingen werden helaas niet helemaal ingelost. Hetzelfde sterk verhaal, daar niet van. Maar het hele boek wordt verteld vanuit het perspectief van Jack, een vijfjarige jongen die al zijn hele leven in een klein kamertje woont. En wat blijkt? Na een pagina of honderd is dat best irritant.

Wat was jouw favoriet boek dit jaar? En welk boek vond je slecht? En zijn luisterboeken je ding? 📚 PS: Mijn boeken van 2020 vind je hier en hier, en die van 2021 hier en hier.

Beeld: Unsplash / Sabina Sturzu

Deze blogpost bevat affiliate links. You know the drill: als jij dan iets via die link koopt, krijg ik daar ook wat voor.