Ken je dat? Zo van die gevoelens waar niet echt een naam voor is, maar waarvan je je afvraagt of jij de enige bent die dat zo ervaart? Mario Giordano maakte er met ‘Heb jij dat ook?’ een boek over, waar ik nu razend benieuwd naar ben. Anyways, omdat ik het een tof lijstje vond, heb ik mijn eigen ‘Heb jij dat ook’-lijstje samengesteld. Vol pet peeves, want ik ben nog steeds een vat vol ergernissen. Noot van de eenmansredactie: vergeef me als ik je beledig met mijn lijstje. Het ligt volledig aan mij. En ook een beetje aan jou.
Heb jij dat ook …
… dat het bord van je tafelgenoten er standaard beter uitziet dan dat van jou. En je twijfelde nog zo om ook voor die pasta met burrata te gaan, grrr.
… dat je het walgelijk vindt dat een steak € 22 kost, maar dat je dan wel nog de frietjes, sla en saus moet betalen en alsnog aan € 30 komt. Hoezo zit dat daar niet standaard bij, IS ER IEMAND DIE DROGE STEAK EET DAN???
… dat je het al even stom vindt dat er restaurants die sommige gerechten enkel als lunch serveren. Wie gaat er mij tegenhouden als ik ’s avonds een croqueske wil eten? I’m unstoppable.
… dat je op restaurant most definitely niet aan zo’n awkward lange tafel wil zitten. Ik wil niet socializen, ik wil eten. En veel ook.
… dat je je afvraagt of er iemand die dingen koopt wanneer er op een terras een bloemenverkoper met rozen komt leuren.
… dat je altijd beleefd “Ja, heel lekker” zegt in plaats van “Nee, niks was naar wens, ik kom hier nooit meer terug”.
… dat je altijd met je ogen rolt wanneer iemand het heeft over ‘French fries’. Ik neem mijn erfgoed vrij serieus.
… dat je jezelf in gedachten al tien dagen lang in dezelfde outfit ziet zweten wanneer je koffer niet in de eerste anderhalve minuut van de bagageband rolt.
… dat je met de beste wil van de wereld niet begrijpt dat ze je Duolingo-Spaans niet verstaan in Spanje. #masvino #doscervezasporfavor
… dat je mensen die al aanschuiven voor het boarden begint niet zo goed snapt. Die schuiven aan om … aan te schuiven?
… dat je niet begrijpt dat ze tomatensaus in het buitenland soms verwarren met ketchup. Dit is geen lasagne, dit is een frituurbestelling zonder friet. Ieuw.
… dat je altijd een beetje ineenkrimpt wanneer je de wisselkosten ziet op een bankautomaat in het buitenland. Opgelet, geld afhalen kost ook geld. Ugh.
Dusssss … Heb jij dat ook?
Beeld: Unsplash / Dominik QN
Hahaha, ik heb veel ook, ja.
Van dat boarden heb ik dat ook gedaan zodat mijn handbagage zeker niet in het ruim vloog: die kans zat er in omdat het een volle vlucht was.
Haha ja toen ik het schreef, bedacht ik me inderdaad dat ik dat waarschijnlijk ook al wel eens gedaan heb, want ik wil mijn handbagage ook niet afgeven 😀 Sommige mensen zijn ook blij als ze die gratis mogen inchecken, maar dat snap ik dus nooit haha. Dan heb je de nadelen van een valies (je moet erop wachten aan de bagageband) zonder de voordelen (want je hebt er geen shitload aan spullen kunnen insteken die niet in je handbagage mogen). Nee, dan sleur ik er wel liever nog een uur mee.
Haha geweldig lijstje alweer! Je bent precies op reis geweest 😉 Ik ben echt altijd een van de laatste mensen die aanschuift bij die onboarding. Wie wil nu vrijwillig in een veel te warm vliegtuig al gaan zitten! OK dat ik mijn valies dan soms ergens anders moet proppen, dat neem ik er dan wel bij.
Haha die reis-ergernissen stonden inderdaad nog klaar van een vorige keer 😉 En jep, ik zit dus ook meestal bij de laatste, tenzij ik mijn handbagage echt niet wil afgeven.
Wel raar inderdaad, die droge biefstuk! Nu ja, ik eet dat sowieso niet, maar toch. Ik zou mij direct voelen alsof ze mij aan’t afzetten zijn.
Ik vind het stom dat kaaskroketten vaak alleen als voorgerecht op de kaart staan. Wat is er mis met kaaskroketten? Ik wil dat gewoon als hoofdgerecht eten met frieten bij!
Haha ja, in de meeste restaurants moet je enkel nog voor de saus bijbetalen, dus ja dat snap ik nog wel. Maar ooit dus ook eens gezien dat de frietjes, sla én saus apart werden aangerekend, heel vreemd. En kaaskroketten met frieten vind ik dan weer vreemd haha! Te veel gefrituurd ineens of zo.
Nou ehm nee, hooguit de patat/friet discussie waar ik me niet mee moei zolang ik mijn patat zit te eten.
Ik wil ook niet socializen op restaurant. We zaten ooit eens zo dicht bij een ander tafeltje, dat de man naast ons probeerde om mee te doen met ons gesprek. De horror!
En de angst om je koffer niet te zien passeren op de bagageband, die ken ik maar al te goed. Daarom heb ik dus in mijn handbagage kledij en ondergoed mee waar ik 3 dagen mee verder kan.