Ik heb mijn favoriete boeken, podcasts, films en aankopen al naar jullie hoofd geslingerd, dus je zou denken dat dat wel voldoende eindejaarscontent is. Maar ik vond Talitha’s eindejaarsawards altijd al geniaal én ik laat geen enkele kans onbenut om te bloggen met kerstmuziek op de achtergrond en chocolademelk naast mij, dus bij deze.
Beste reeks
‘Baby Reindeer’. Wegens het constant mompelen van ‘wat’, ‘huh’ dan wel ‘the fuckkkkk’. En ook wel omdat ‘reindeer’ een heel leuk woord is om met een Schots accent uit te spreken.
Beste reeks in een iets gezelliger genre
‘Bompa Bockie’. Ik kan er niet aan doen maar ik vind Bockie echt een heel toffe tv-figuur. Ik herbekijk momenteel ook ‘New Girl’ en kon me niet herinneren dat ik dat zo goed vond, dus da’s ook best een (her)ontdekking.
Slechtste sequel maar wel prima Hollywoodfilm als je houdt van zeeslagen in het Colloseum
‘Gladiator II’, die ik als enige mens ter wereld best oké vond precies. Een abomination als je hem vergelijkt met de geniale eerste film, maar ik had ook niks anders verwacht. Ik verwachtte geweld, indrukwekkende zeeslagen en hallucinant bloedvergieten en that was served. Prima dus.
Oké horrorfilm die het laatste half uur echt onnodig absurd en plastisch werd
‘The Substance’.
Beste boek
‘A Man Called Ove’ van Fredrik Backman.
Slechtste boek
‘Intermezzo’ van Sally Rooney. Ik vond ‘Normal People’ heel goed, maar al haar volgende boeken eigenlijk echt rotslecht. (Waardoor ik me ook begin af te vragen of ik ‘Normal People’ echt goed vond of dat gewoon heel graag wou haha.) Rooney wil zo graag etaleren dat ze veel moeilijke woorden kent, maar heeft wel de les over aanhalingstekens gemist, en dat irriteert me mateloos. IT’S NOT QUIRKY, SALLY.
Mooiste reis
Noorwegen. Mijn lief en ik bezochten er Oslo en reisden daarna door naar Tromsø, in het hoge noorden. We sleeden er met husky’s, bezochten een rendierboerderij en moesten heel veel chillen in de meest knusse Airbnb ooit omdat het daar al donker wordt om half drie. (Heerlijk.) Door een uitzonderlijke sneeuwstorm werden er wel wat activiteiten gecanceld en hoefde ik ook niet te rekenen op het noorderlicht.
Dagen per week waarop je normaal het noorderlicht kan spotten in Tromsø
Drie tot vier. En verder wil ik daar niks meer over kwijt.
Beste concert
Ik denk niet dat ik ooit nog een ervaring als The Eras Tour van Taylor Swift meemaak – al wordt mijn lief vast razend als hij dit ooit leest, want we hebben samen ook Bruce Springsteen en Nick Cave gezien. (Ook heel goed hé!!!)
Compliment van het jaar
Die gaat wederom naar mijn lief. Die zegt vaak al lachend dat ik de Lotto heb gewonnen met hem. Wanneer ik ergens dit jaar antwoordde dat dat andersom ook het geval was, antwoordde hij: “Ik? Ik heb nét de inzet van mijn Win for Life-lotje teruggewonnen.” En bedankt. Alweer.
Aantal keer dat mijn lief op de zetel heeft geslapen
Ook dit jaar nul, verbazingwekkend genoeg.
Beste ochtend van het jaar
Alvast niet die waarop ik opstond met het nieuws dat Trump herverkozen was.
Recept van het jaar (dat in alle eerlijkheid het vaakst door mijn lief wordt gekookt, krijgt die man ook eens wat krediet)
Deze kip in kruidige prei-roomsaus met vadouvan, rijst en broccoli. (Ik wist ook niet wat vadouvan was, maar het is een Indisch smaakbommetje.)
Beste aankoop
Voorraadpotten. Ik snapte dat concept nooit, want … als je granola, suiker, bloem en co koopt, zit dat al in zakken en vaak nemen die zakken ook nog eens minder plaats in in je voorraadkast. Maar toen kreeg ik meelmotten en die knagen zich dus overal door. Voorraadpotten to the rescue. Bovendien staan ze ook erg satisfying in mijn voorraadkast – tell me you’re 30 without telling me you’re 30.
Slechtste aankoop
Nieuwe zakken granola, suiker, bloem en co voor de meelmotten verdreven waren en voor mijn voorraadpotten gearriveerd waren. Hout vasthouden, maar ik dénk dat de beesten nu wel weg zijn.
Ranzigste anekdote die ik je toch ga vertellen
Die over meelmotten dus. Het zit zo: deze zomer vloog er een klein motje uit mijn pak bloem. Na een korte inspectie besloot ik enkel het pak bloem weg te gooien. Een paar weken later kropen er echter dagelijks LARVEN op mijn aanrecht en mijn muren. Waarop ik een grondigere inspectie uitvoerde, en OVERAL in mijn voorraadkast webben, larven en motten terugvond. En die beesten hebben nog eens een dure smaak ook, want vooral het peel & reseal-doosje pijnboompitten van acht euro bleek de boosdoener. I will never peel & reseal again, that’s for sure.
Beste brunch
Food-wise: The Jane in Gooik. Entertainment-wise: de Bottomless Boozy Drag Bingo Brunch in The Streetfood Club in Utrecht. Beste. brunch. ooit.
Aantal keer dat mijn hypochondrie dit jaar weer de kop opstak
Drie keer denk ik. Een (heel licht) verhoogde waarde in mijn bloed werd al snel een chronische ontsteking, een rare, verbrande geur in mijn neus werd fantosmie (niet chill) en nekpijn was uiteraard een hersenvliesontsteking. Waarop ik mijn nek zeven keer per minuut op mijn borstkas probeerde te leggen, gewoon om te checken, en zo nog meer nekpijn kreeg. Terwijl ik natuurlijk gewoon dertig ben en eindelijk een computernek heb gekregen. Helaas.
Aantal keer dat ik daadwerkelijk ben gestorven dit jaar …
… of een ernstige ziekte heb ontwikkeld: (vooralsnog) nul.
Beste restaurant
Thaiburi voor Thais en Norma voor pasta. Ik kan niet kiezen.
Ontdekking van het jaar
Op de valreep en zeker en vast kerst-gerelateerd: groene appeljenever en Camembert uit de oven met geroosterd brood, spekjes, appel en honing.
Grootste professionele tegenvaller
Ontslagen worden was niet super.
Grootste professionele meevaller
Dat ik mij zo snel thuis voelde op mijn nieuw werk en mijn takenpakket nog leuk vind ook. Normaal gezien kijk ik altijd op tegen die eerste weken (want verandering, aanpassen, wennen, nieuwe mensen en andere nonsens), maar dat viel deze keer dus heel goed mee. Hoera!
Dus hoe was jouw 2024?
Beeld: Unsplash / Jametlene Reskp
